علی غضنفری

زنده‌یاد دکتر علی غضنفری از جمله شخصیت‌های چندوجهی و اثرگذار معاصر ایران بود؛ مردی که نامش در حافظه جمعی ورزش، فرهنگ و دانشگاه این سرزمین با تعهد، خرد، آرامش و آینده‌نگری گره خورده است. او نه‌تنها مدیری کاردان در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخ بسکتبال ایران بود، بلکه اندیشمندی فرهیخته، شاعری کم‌ادعا، مترجمی دقیق و استادی تأثیرگذار در عرصه علم و ادبیات به شمار می‌رفت.

دکتر علی غضنفری در ۲۱ تیر ۱۳۲۱ دیده به جهان گشود. مسیر زندگی او از همان آغاز با دانش‌اندوزی و تلاش پیگیر معنا یافت. تحصیلات عالی خود را در آلمان ادامه داد و موفق به اخذ دکترای متالورژی شد؛ رشته‌ای تخصصی که نشان از ذهن تحلیلی، نظم فکری و دقت علمی او داشت. پس از بازگشت به ایران، سال‌ها در دانشگاه تهران و دیگر مراکز علمی معتبر به تدریس پرداخت و نسل‌های متعددی از دانشجویان از دانش، اخلاق و نگاه انسانی او بهره‌مند شدند.

اما نقش‌آفرینی دکتر غضنفری تنها به فضای دانشگاه محدود نماند. او در سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱، در یکی از حساس‌ترین دوره‌های تاریخ ورزش کشور، مسئولیت ریاست فدراسیون بسکتبال ایران را بر عهده گرفت. این دوره به‌حق یکی از نقطه‌های عطف بسکتبال ایران محسوب می‌شود؛ چرا که نگاه مدیریتی او مبتنی بر زیرساخت، آینده‌سازی و استعدادیابی بود، نه صرفاً نتایج کوتاه‌مدت.

در همین بازه زمانی، با برنامه‌ریزی اصولی و اعتماد به متخصصان، توجه ویژه‌ای به تیم‌های پایه و کشف استعدادهای جوان شد. حاصل این رویکرد آینده‌نگرانه، پرورش نسلی بود که بعدها به عنوان نسل طلایی بسکتبال ایران شناخته شد. نام‌هایی چون حامد حدادی، صمد نیکخواه‌بهرامی، مهدی کامرانی، حامد آفاق و اوشین ساهاکیان، ثمره همان بذرهایی بودند که در دوران مدیریت دکتر غضنفری کاشته شد. این بازیکنان از حدود سال ۲۰۰۰ وارد تیم ملی شدند و در سال ۲۰۰۷ نخستین افتخارات بزرگ بین‌المللی را برای ایران به ارمغان آوردند.

از دیگر اقدامات ماندگار او می‌توان به برگزاری تورنمنت‌های بین‌المللی کم‌سابقه اشاره کرد؛ از جمله حضور تیم‌هایی از آمریکا برای نخستین بار، روسیه و چند کشور اروپایی در ایران. این رویدادها نه‌تنها سطح فنی بسکتبال کشور را ارتقا داد، بلکه پیام‌آور تعامل، گفت‌وگو و دیپلماسی ورزشی در دورانی حساس از تاریخ معاصر ایران بود.

در کنار ورزش، دکتر علی غضنفری چهره‌ای برجسته در عرصه فرهنگ و ادبیات نیز بود. او به‌عنوان شاعر و مترجم ادبیات آلمانی‌زبان، آثاری ارزشمند همچون ترجمه توراندخت اثر فریدریش شیلر و هوش پویا از دانیل گلمن را به جامعه فرهنگی ایران معرفی کرد. همچنین رمان کارتن‌خواب‌ها که به زبان آلمانی و فارسی منتشر شد، بازتابی از دغدغه‌های انسانی و اجتماعی او بود. مجموعه اشعارش با عنوان چه کسی بال هزاران را شکست؟ تصویری از روحی عمیق، متفکر و در عین حال فروتن را به نمایش می‌گذارد.

در عرصه مدیریتی و بین‌المللی نیز، سابقه مدیرعاملی شرکت کروپ آلمان در ایران و ریاست اتاق بازرگانی ایران و آلمان، نشان‌دهنده اعتماد، اعتبار و توانمندی حرفه‌ای او در سطحی فراتر از مرزهاست. حضور او در این مسئولیت‌ها همواره با نگاه اخلاق‌محور و مبتنی بر منافع ملی همراه بود.

سرانجام این مرد آرام، صبور و اثرگذار، در آذرماه ۱۴۰۴ چشم از جهان فروبست. هرچند پیکر او از میان ما رفت، اما اندیشه، آثار، شاگردان، ورزشکاران و میراث ماندگارش برای همیشه در تاریخ ورزش و فرهنگ ایران باقی خواهد ماند.

یاد و نام زنده‌یاد دکتر علی غضنفری، نماد مدیریتی خردمندانه، فرهنگی ژرف و انسانی شریف، همواره گرامی باد.