رسول پرویزی بوشهری

رسول پرویزی بوشهری فرزند مرحوم محمدعلی فرزند مرحوم حاج ­علی اهرمی فرزند شمس ­الدین اهرمی تنگستانی متولد 1300هـ.ش. و متوفی به 1356هـ.ش. می­باشد.

وی از نویسندگان معاصر است که قلمی شیوا دارد و به سبک ساده­ی عوام ­فهم از اوضاع اجتماعی کشور انتقاد می­کند.

در سال 1330هـ.ش. در بوشهر متولد شده و با پدر به شیراز رفته و تحصیلات خود را در مدارس شیراز به پایان رسانیده است و سالی چند در جراید شیراز و بعدا در روزنامه­های تهران مقالاتی نوشته است.

وی چندی عضو هیات مدیره­ی شرکت تلفن بوده است (رکن­زاده، 1/548).

در سال ۱۳۳۶هـ.ش. نخستین و معروف‌ترین مجموعه داستان خود، «شلوارهای وصله‌دار»، را منتشر کرد.

پرویزی سال‌ها در مجلات قلم زد و خود را به عنوان یکی از نمایندگان اصلی تیپ داستانی جمال زاده معرفی کرده بود؛ با این حال نتوانست همراه و همگام با چهره‌های تاثیرگذارتر مانند صادق هدایت، بزرگ علوی، و صادق چوبک حرکت کند.

دومین کتاب او، «لولی سرمست»، در سال ۱۳۴۶ منتشر شد.

کارنامه ادبی پرویزی در این دو مجموعه داستان خلاصه می‌شود؛ ازین دو «شلوارهای وصله‌دار» بر نویسندگان هم‌دوره و دوره‌های بعد بسیار تاثیرگذار بود.

نویسنده­ی داستان‌های کوتاه و نماینده­ی بوشهر در مجلس شورای ملی بود. بعدها به علت تصدی مناصب حکومتی (سناتور) نوشتن را ادامه نداد (http://fa.wikipedia.org/: 12/بهمن/1390).

مزار وی در مقبره­ الشعرای حافظیه قرار دارد. روحش شاد و یادش گرامی باد

منبع: تذکره مزارات خاک مصلی در شیراز