سید علی‌اکبر فال اسیری

از فقها و مجتهدین قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری است، در سال 1256هـ.ق. در قصبه ی اسیر فارس متولد شد و در خدمت شیخ محمد اسیری تحصیل علم و کمال کرد و در حدود 1270 به شیراز آمده و در محضر حاج شیخ مهدی مجتهد کجوری تحصیلات مذهبی خود را تکمیل کرده و به زیور اجتهاد آراسته شد (حسینی فسایی، 2/914).

مرحوم حاج سیدعلی اکبر فال اسیری از علمای طراز اول و مجتهدین جامع الشرایط فارس بوده و سال های دراز در شیراز به رتق و فتق امور دینی و فتوی اشتغال داشته است، در اینجا رکن زاده بیان می کند که افسوس که از احوالش جز این اطلاعی در دست نیست، اما در حال حاضر مطالب زیادی در رابطه با زندگانی این شخصیت مبارز جنبش تنباکو در دست است، از جمله وفات وی که در 29 ربیع الثانی 1319هـ.ق. و در اثر بیماری اتفاق می افتد (امداد، 1387: 410). هم چنین مزار وی در حافظیه ی آن زمان و مقبره ی خانوادگی خاندان فال اسیری واقع در کوچه ی سلامی در بیرون از محوطه ی حافظیه ی فعلی و غرب آن واقع است . او را فرزند و نواده هایی است که همگی اهل علم و دانش اند و نواده هایش آقایان حسام الدین فال اسیری و معین الدین فالی از علمای شیراز به شمار می رفتند (رکن زاده، 1/8 307). مزار فرزندان و نوادگان مرحوم فال اسیری نیز در مکان فوق الذکر می باشد.

میر بر خلاف رکن زاده وی را عالمی خشک و متعصب و متظاهر به حفظ شرایع اسلامی و مخالف با آزاداندیشی می داند (میر، 2/1043).

روحش شاد و یادش گرامی باد.

منبع: تذکره مزارات خاک مصلی در شیراز