احمدرضا احمدی

احمدرضا احمدی، شاعر و نویسنده برجسته ایرانی، در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد و در ۲۰ تیر ۱۴۰۲ در تهران درگذشت. او یکی از چهره‌های مهم جریان ادبی-هنری موج نو در ایران بود و با آثارش تأثیر عمیقی بر ادبیات معاصر گذاشت. احمدی از کودکی به ادبیات علاقه‌مند بود و در سال ۱۳۴۰ نخستین مجموعه شعر خود را با عنوان "طرح" منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان را جلب کرد.

او به عنوان یکی از بنیان‌گذاران گروه ادبی "طُرفه" در سال ۱۳۴۳، به ترویج هنر موج نو پرداخت و در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز به عنوان مدیر تولید موسیقی و ویراستار فعالیت کرد. احمدی در این کانون به تدوین آثار موسیقی ایرانی و شعرخوانی شاعران بزرگ پرداخت و آثارش در ادبیات کودک و نوجوان نیز بسیار مورد توجه قرار گرفت.

احمدرضا احمدی با آثارش، به ویژه در شعر، به بیان احساسات و تجربیات انسانی پرداخت و به عنوان یکی از پیشگامان شعر نو در ایران شناخته می‌شود. او در سال ۱۳۸۵ به عنوان شاعر برگزیده پنجمین دوره جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد و در سال ۱۳۸۸ نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن شد.

زندگی و آثار احمدرضا احمدی نشان‌دهنده عشق و تعهد او به ادبیات و هنر است. او با نگاهی عمیق به شعر و ادبیات کهن ایران، حرکتی نوین در شعر معاصر آغاز کرد و به عنوان یک الگو برای نسل‌های آینده باقی ماند. یاد و خاطره او همیشه در دل دوستداران ادبیات زنده خواهد ماند و آثارش به عنوان گنجینه‌ای از زیبایی و عمق انسانی در تاریخ ادبیات ایران باقی خواهد ماند.

روحش شاد و یادش گرامی باد