سیدنورالدین رضوی سروستانی

سیدنورالدین رضوی سروستانی خواننده ی آواز و ردیف‌دان، در 21/فروردین1314هـ.ش. در سروستان فارس به دنیا آمد. رضوی سروستانی از سن ۲۰ سالگی یادگیری موسیقی را در شیراز نزد استاد مشیر معظم افشار آغاز کرد. صدای او برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷هـ.ش. از رادیو شیراز پخش شد. رضوی سروستانی در سال ۱۳۳۶هـ.ش. برای تکمیل آموخته‌های خود به تهران رفت و از محضر استادان بزرگی چون مرتضی محجوبی، احمد عبادی، رضا فروتن، سلیمان امیرقاسمی، علی اکبر شهنازی، اصغر بهاری و نورعلی خان برومند بهره‎های فراوان برد. برابر گفته‌های برخی از اهالی موسیقی او به همراه اکبر گلپایگانی بیش از همه از محضر نورعلی‌خان برومند بهره بردند که برخی از درس‌های مرحوم برومند با آقای سروستانی هم ‌اکنون انتشار عمومی پیدا کرده است. رضوی سروستانی برای گسترش و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و شیوه ی صحیح آواز از سال ۱۳۵۲هـ.ش. با همکاری گروه‌های موسیقی شیدا، سماعی، درویش، مولوی، کنسرت‌هایی را با بزرگانی چون استاد فرامرز پایور، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان برگزار کرد. برخی از تصنیف‌های قدیمی موسیقی ایرانی، از جمله تصانیف عارف و شیدا و صدای رضوی سروستانی با اجرای گروه پایور و گروهی به سرپرستی رضا شفیعیان از جمله شناخته‌شده‌ترین کارهای او به شمار می‌روند که از جمله آن ها تصنیف «بیا تازه نگار من» و سلسله ی موی دوست هست. در آبان ماه ۱۳۵۵هـ.ش. دکترای افتخاری موسیقی توسط پادشاه بلژیک به ایشان اعطا شد. پس از انقلاب او همکاری با گروه موسیقی به سرپرستی و آهنگسازی محمدجلیل عندلیبی را آغاز کرد که حاصل آن کنسرت بنمای رخ بود، از جمله تصنیف‌های معروفی که او در دستگاه سه‌گاه خواند، تصنیف معروف "در به سماع آمده است" ساخته ی مهدی آذر سینا که شهرت خوبی برایش به ارمغان آورد. او در مدت بیش از ۴۰ سال عمر هنری خود علاوه بر تربیت شاگردان‎ زیاد، ده ها تصنیف از خود به جای گذاشت. از آثار منتشر شده ی ایشان می‌توان به «رنگ فرح» و «سروستان» و نوای غربت به آهنگسازی ملیحه سعیدی، اشاره کرد. صدیق تعریف و علیرضا قربانی، حسین علیشاپور و پوریا اخواص از جمله ی شناخته شده‌ترین شاگردان او به شمار می‌روند، اگر چه برخی از اهالی موسیقی از جمله سید ابوالحسن مختاباد هم برای دوره‌ای کوتاه نزد او آموزش آواز دیدند و محضر او را درک کردند.

رضوی سروستانی در 8/اردیبهشت/1379هـ.ش. درگذشت و در حافظیه ی شیراز در قطعه ی هنرمندان به خاک سپرده شد. ده سال بعد از درگذشت او ردیف آوازی به روایت او و تار داریوش طلایی از سوی موسسه فرهنگی‌ و هنری مشکات در 13 حلقه دیسک به بازار موسیقی عرضه شد (http://hamshahrionline.ir: 10/بهمن/1390).



منبع: تذکره مزارات خاک مصلی در شیراز