علیرضا توکل شعار

علیرضا توکل شعار در یکم تیرماه ۱۳۳۳ در خانواده ای مذهبی در اراک متولد شد. در میان هفت خواهر و برادر او سومین فرزند و پسر ارشد خانواده بود. پدر او مرتضی توکل شعار، نجار اداره سیلوی تهران بود. علیرضا یک سال بعد به همراه خانواده به تهران مهاجرت نمود و در محله چهارصد دستگاه نازی آباد کودکی و نوجوانی خود را سپری نمود. وی در سال ۱۳۵۰ و در ۱۷ سالگی موفق به اخذ دیپلم متوسطه شد و پس از موفقیت در آزمون ورودی در سازمان ثبت احوال کشور استخدام و مشغول به کار گردید. وی از همین دوران ضمن آشنایی با افکار سید محمود طالقانی و نیروهای مذهبی فعالیت سیاسی خود را ضد رژیم پهلوی آغاز کرد. شهید توکل شعار در سال 1356 برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان به آمریکا رفت و در دانشگاه اوکلاهاما مشغول به تحصیل گردید. در همین ایام بود که توسط سازمان مرکزی "کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی-اتحادیه ملی" به مسئولیت این سازمان ضدرژیم در مرکز آمریکا منصوب شد. ساواک و عوامل آن که فعالیت های او را در آمریکا زیر نظر داشتند، در تیرماه 1357 ضمن تعلیق ادامه کار او در اداره ثبت احوال کشور، موجبات اخراج وی از دانشگاه اوکلاهاما را نیز فراهم آوردند. توکل شعار در آستانه انقلاب اسلامی ایران در سازمان دهی دانشجویان انقلابی در آمریکا به منظور راهپیمایی ضد حکومت فاسد شاهنشاهی نقش فعالی را ایفا کرد که از جمله می توان به تظاهرات در برابر سازمان ملل، کاخ سفید و... اشاره نمود. وی که از خانواده ای زحمتکش سربرآورده بود همواره قائل به برابری و مساوات در جامعه بود و به شدت از امپریالیسم به ویژه آمریکا که سال ها کشورش را جولانگاه مقاصد استثماری خود قرار داده بود نفرت بالایی داشت. این نفرت در تمامی نامه ها و نوشته های او به صراحت بیان شده و مشهود است. وی که در آمریکا بارها از سوی عوامل استکبار تهدید به قتل شده بود پیش از آخرین سفرش به این کشور در سال 1358، در برابر خواست پدر و مادر برای پرهیز از این سفر گفت: "بگذارید آمریکایی ها مرا بکشند تا با خونم به آمریکا ضربه بزنم". سازمان اطلاعات مرکزی و پلیس فدرال آمریکا بلافاصله پس از پایان گروگان‌گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا در 30 دی 1359، در یک انتقام گیری تمام عیار برخورد با فعالین سیاسی ایرانی به ویژه دانشجویان سیاسی را آغاز کردند. روزنامه اطلاعات در ۳۰ بهمن ۱۳۵۹ دراین باره نوشت: "با اوج گیری فعالیت جمعی دانشجویان ایرانی در خارج از کشور راهپیمایی های آرام و سپس شعارهای کوبنده علیه امپریالیست ها و نوکرانشان شکل گرفت که دانشجویان با حمله وحشیانه پلیس آمریکا مواجه و در زندان های رژیم آمریکا حبس شدند. بعد از اشغال لانه جاسوسی و شروع تظاهرات و راهپیمایی ها و اعتصاب غذا مقابل کاخ سفید، شدیداً به سیاست مزورانه حکومت جنایتکار و استثمارگر آمریکا اعتراض کردند. آمریکایی ها که ادعا می کنند جاسوسانشان شکنجه شده‌اند، خود با رفتاری وحشیانه و ... به شکنجه و آزار و حتا شهادت دانشجویان مبارز ما در خارج دست زدند". با آغاز اقدامات جنایتکارانه C.I.A علیه دانشجویان ایرانی، شهید توکل شعار که پس از دانشگاه اوکلاهاما برای ادامه تحصیل به شهر سن آنتونیو نقل مکان کرده بود، در ۹ فوریه ۱۹۸۱ در حدود ساعت ۹ شب به وقت محلی برابر با 6 بامداد ۲۱ بهمن ۱۳۵۹ به ضرب دو گلوله به سینه‌اش در محل کار خود به دست عوامل سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ترور شد و غریبانه به شهادت رسید. جنازه این شهید مظلوم با پی گیری وزارت امورخارجه ایران، دفتر حافظ منافع ایران و وزارت بهداشت در صبح ۶ اسفند ۱۳۵۹ به فرودگاه مهرآباد رسید و پس از تشییع باشکوه که در آن فریاد "این سند جنایت آمریکا" طنین انداز شده بود در قطعه ۲۴ بهشت زهرا در ردیف ۶۲ شماره ۲۰ به خاک سپرده شد. روزنامه اطلاعات در ۵ اسفند ۱۳۵۹ چگونگی ترور این شهید را چنین بیان کرد: "علیرضا توکل شعار- ۲۶ ساله دانشجوی رشته مهندسی راه و ساختمان فرزند مرتضی به وسیله‌ی دو نفر امریکایی در تاریخ 20/11/59 به شهادت رسیده است و در ۲۳/11 وزارت خارجه خبر آن را به خانواده‌اش داد. بنا به گزارش پلیس امریکا نامبرده در حالی که در شهر سن آنتونیو واقع در ایالت تگزاس مشغول به کار بود، توسط دو نفر به قتل رسیده است. پلیس امریکا تاکنون اطلاعات بیشتری به دست نداده است. دانشجویان مقیم امریکا معتقدند که قاتلین دستگیر شده‌اند. لکن پلیس از تأیید نظر آنان امتناع می‌نماید. دانشجو عبدالرضا شاهان نیز درست به همین ترتیب در یک سوپرمارکت توسط دو نفر امریکایی در اوکلاهاماسیتی به شهادت رسیده است. روزنامه اطلاعات (حدوداً) پنج‌شنبه 30/11/59 جریان دو قتل را گزارش کرده است. قرار است جنازه این شهید فردا ساعت ۷ و نیم صبح در فرودگاه مهرآباد به خانواده‌اش تحویل و در قطعه شهداء در بهشت زهرا دفن گردد. این است نمونه‌ی دیگری از هزاران جنایت امریکا در حق مردم بپاخاسته‌ی ایران". روحش شاد و یادش گرامی باد.