منوچهر نوذری

منوچهر نوذری زاده‎ی ۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ شهر قزوین دوبلور، بازیگر، مجری و کارگردان بود و فرزندش ایرج نوذری بازیگر است. وی فعالیت هنری خود را در سال (۱۳۳۲) آغاز کرد و از اولین گویندگان تاریخ دوبله در ایران بود. از سال (۱۳۳۵) در رادیو نیز مشغول به کار شد و فعالیت خود در سینما را از سال (۱۳۳۸) به عنوان دستیار فنی آغاز کرد. اولین تجربه‎ی بازیگری وی در سال (۱۳۴۱) با بازی در فیلم «لاله آتشین» به کارگردانی برادرش محمود نوذری و هوشنگ لطیف‎پور رقم خورد و با ساخت فیلم «ای‌والله» نخستین تجربه‎اش در کارگردانی را مقابل دوربین برد. نوذری در دهه‎ی (۱۳۵۰) با مهاجرت به مصر، فیلم «الو من گربه هستم» را ساخت. منوچهر نوذری کار خود در تلویزیون را در برنامه‌ای به نام «هزار برگ، هزار رنگ» که کاری از گروه کودک و نوجوان شبکه اول بود آغاز کرد. تهیه‌کننده‌ی این برنامه مهناز میرجهانگیری و کارگردان هنری آن حسین فردرو بود. فعالیت هنری وی پس از انقلاب عمدتا بر تلویزیون و رادیو متمرکز بود. از مشهورترین برنامه‎هایی که وی در تلویزیون اجرا کرد می توان به «مسابقه هفته» و «تهران ساعت بیست» و همچنین مجموعه‌های داستانی «کوچه اقاقیا» و «باجناق‌ها» اشاره کرد. حضور وی با اجرای چند نقش در برنامه‎ی رادیویی «صبح جمعه با شما» و کارگردانی این برنامه از دیگر فعالیت‌های منوچهر نوذری محسوب می‌شود. منوچهر نوذری در فیلم‎های سینمایی نظیر؛ «لاله آتشین» (۱۳۴۱)، «افق روشن» (۱۳۴۳)، «امیر ارسلان نامدار» (۱۳۴۵)، «حسین کرد شبستری» (۱۳۴۵)، «گوهر شب چراغ» (۱۳۴۶)، «غروب بت پرستان» (۱۳۴۷)، «آسمون بی‎ستاره» (۱۳۴۷)، «خیالاتی» (۱۳۵۲) و «چند می‌گیری گریه کنی» (۱۳۸۴)، بازی کرده‎است. وی همچنین در مجموعه‎های تلویزیونی نظیر؛ «کوچه اقاقیا»، «عصای پیری»، «باجناغ‌ها» و «جدی نگیرید»، بازی کرده‎است. منوچهر نوذری کارگردانی فیلم‎هایی نظیر؛ «ایوالله» (۱۳۵۰)، «خیلی هم ممنون» (۱۳۵۱)، «خیالاتی» (۱۳۵۲) و «الو من گربه هستم» (۱۳۵۶)، را برعهده داشته‎است. وی همچنین مدیریت دوبلاژ فیلم‎هایی نظیر؛ «شوخی نکن دلخور میشم» (۱۳۴۵)، «ایوالله» (۱۳۵۰)، «خیلی هم ممنون» (۱۳۵۱)، «خیالاتی» (۱۳۵۲)، «یک جو غیرت» (۱۳۵۲)، «هی جو» (۱۳۶۷)، «شنگول و منگول» (۱۳۶۸) و «حسنک» (۱۳۷۱)، را در کارنامه دارد.
در روزهای پایانی زندگی این هنرمند در بیمارستان اینگونه از او نقل شده: من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبه‌ای که تصویر من را در آن می‌بینید تلویزیون است.
وی در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۸۱ به صورت زنده در برنامه مهر در پاسخ به مجری برنامه که از او می‌پرسد بزرگترین دستاورد هنری شما چه بوده‌است، گفت خانم فائقه آتشین که باعث شوکه شدن مجری معروف آن روز تلویزیون ایران شد و بلافاصله بدون اینکه چیزی بگوید بحث را به‌طور کلی عوض می‌کند و درباره پسرش ایرج نوذری از او سؤال می‌کند. منوچهر نوذری روز چهارشنبه ۱۶ آذر ماه (۱۳۸۴) به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران دیده از جهان فروبست. روحش شاد و یادش گرامی باد.